Wyprawa do Kamiennego Kręgu

Crystal

Crystal także chciałaby zemścić się na ludziach. Jej akurat nic nie zrobili - jej rodzinie też nie, ale skrzywdzili wiele innych, niewinnych wilków. Gdyby potrafiła, najchętniej zmieniłaby ich w zwierzęta, aby zobaczyli, że takie życie jest o wiele ciekawsze i jak każde cenne! Większość z nich uważa się za panów świata, a wilki i inne zwierzaki są dla nich nędznym prochem. Gdyby jakiegoś teraz spotkała, zapewne pomogłaby Elvanowi w jego zemście...

Yuki · Gość

Yuki tymczasem szla dalej. Nie myslala o zemscie ludzi, te nedzne istoty bez honoru byly jej jak najbardziej obojetne. Zerknela w niebo, na spadajace jego lzy. Zamruczala cos pod nosem, schodzac z mostu i wchodzac na kamienna sciezke.

Crystal

Nagle na niebie rozbłysła biała strzała. Łatwo było się domyślić, że jest to błyskawica. Zaraz potem rozległ się grzmot. W prawdzie dobiegał z daleka, ale z każdą minutą uderzenia były coraz głośniejsze, a pioruny były dużo większe. Rozpoczynała się prawdziwa burza...

Crystal spojrzała na pioruny. Czuła, że zaraz lunie jak z wiaderka. Spojrzała na swoich towarzyszy. Była ciekawa co zaproponują - dalszą wędrówkę czy odpoczynek. Ona sama wolała jednak iść dalej. Do Kamiennego Kręgu zostały jeszcze jakieś dwie godziny drogi, więc akurat gdy trafią na miejsce, burza powinna ustać.

Yuki · Gość

Yuki zwrocila wzrok na blyskawice, poruszyla uszami na grzmot. Burza nadciaga. - Skryjemy sie gdzies, czy narazamy sie na przeziebienie? - mruknela beznamietnie, z nuta ironii. Zerknela na pozostalych. Jej to bylo obojetne.

Crystal

- Jak chcesz. - powiedziała i nagle zaczęła się wracać. Zeskoczyła z niewielkiego pagórka. Wtedy jej oczom ukazała się dosyć szeroka dziura. Stanęła przed nią, czekając na pozostałych.
- Macie coś świecącego? - zapytała. W jaskini było dosyć ciemno, a raczej nikt z całej czwórki nie posiadał mocy 'świecienia'.

Yuki · Gość

Yuki wróciła się razem z Crystal i zajrzała do dziury. Na słowo świecące, zamknęła oczy i odetchnęła, by zaraz potem otworzyć świecące czerwonym blaskiem oczy. Nie doceniają jej. Weszła z wolna do dziury, badając wszystko pod łapami.

Crystal

Z tego co było widać, jednak jedno z nich miało 'odblaskowe zdolności'. Crystal weszła więc do jaskini. Od tych świecących oczu Yuki, ściany nabrały lekko czerwonej barwy. Była ona dosyć jasna, więc wszystko było wyraźnie widać. Wilczyca otrzepała się z deszczu i usiadła pod jedną ze ścian jaskini.

Yuki · Gość

Yuki takze przysiadla, rozgladajac sie swymi zastraszajacymi, czerwonymi slepiami bez zrenic. Oblizala nienaturalnie dlugie kly i zerknela na Elvana, po czym przymknela oczy leniwie.

Aleitha · Gość

Nie zastanawiając się długo przebiegłam przez most próbując nie oddychać. Nienawidziłam ludzi i panicznie się ich bałam, po tym co zrobili mojemu przyjacielowi. Weszłam do jaskini za Crystal obserwując otoczenie. Skalne ściany były bardzo okazałe. Usiadłam naprzeciwko Alfy Wiatru. Przymknęłam oczy i uśmiechnęłam się. Chwila odpoczynku dobrze robi. Co teraz robimy? Zapytałam.

Crystal

- Idziemy dalej! - odparła. Z jaskini były tylko trzy wyjścia - jedno to to którym przed chwilą weszli, drugie na jej samym końcu, a trzecie gdzieś tak w połowie. Najlepiej byłoby gdyby wyszli tym środkowym, gdyż do tamtej pory deszcz powinien przestać padać. Wilczyca ruchem głowy, nakazała Yuki podejść do niej. Bez świecących oczu tego małego demona, nie przeszliby przez ciemne korytarze...

Yuki · Gość

Szczeniak poruszyl uchem, po czym podszedl do Crystal poslusznie, jednak bez wiekszego entuzjazmu. Nigdy nikogo sie nie sluchala, choc wiele osob w zyciu chcialo jej powiedziec, w ktora isc strone. A ona? No wlasnie, nie slucha. Robi swoje nie od dzis.

Crystal

Wilczyca zaczęła powoli iść przed siebie, tak aby Yuki nie musiała ciągle za nimi biec. Rozejrzała się dookoła. Na ścianach były narysowane jakieś prehistoryczne rysunki, oznaczające homoniewiaomo co. Nieco dalej był dosyć wąski korytarz. Będą musieli iść pojedynczo, aby się nie zaklinować...

Yuki · Gość

Zatem Yuki wybiegła w przód, oświetlając ślepiami drogę przed uczestnikami wyprawy. Szła truchtem w przód, patrząc na wszystkie rysunki i wszystko, co ją otacza.

Aleitha · Gość

Natychmiast poderwałam się z miejsca idąc za resztą. Obserwowałam malunki na ścianach próbując zrozumieć co one oznaczają. Niekiedy się powtarzały, więc wywnioskowałam, że poszczególne znaki oznaczają litery bądź słowa. Zamachałam ogonem zamyślona. Nie mogłam się już doczekać dojścia do kręgu.

Crystal

Przypominam, że piszę tu jako MG, więc w ciągu najbliższych kilku postów mogę mieć, że tak powiem 'władzę absolutną' nad waszymi postaciami ;P

Crystal powoli zaczęła przeciskać się przez wąski korytarz. Nie było to nawet takie trudne. Jeśli chodzi o Yuki to ona zapewne poradzi sobie bez żadnego wysiłku. Aleitha i Elvan z resztą pewnie też. No oni będą musieli się już trochę postarać, ale raczej nikt nie utknie. Ale wracając do miejsca - zaraz dalej znajdował się kolejny, węższy już korytarz. Co się w nim znajduje? Tego dowiemy się po tym gdy mały demon ponownie wyjdzie na przód.