"Serenie ryki"

Velvet · Gość

Jak głosi legenda tutaj właśnie kiedyś mieszkały syreny. Być może jeszcze tu są, ale niegdyś ludzie je wypłoszyli i od wtedy siedzą pod wodą. Ale czemu SYRENIE RYKI? Bo ta odmiana syren raczej nie śpiewa, ale bardzo tego chce. Jedyne dźwięki, które wydają to piskliwy głosik, którego śpiewem nazwać nie można. Staw ten jest wyjątkowo czysty, tutaj wilki z Watahy Wody uwielbiają przebywać, najbardziej sprzyja im ta cisza, bowiem syreny już się nie odzywają. Zawsze tu jest spokojnie, na środku stawu stoi posąg Syrenki trzymającej jabłko i berło. Można do niego dopłynąć, pod nim podobno jest jaskinia-cmentarz, w której są pochowane gryfy i feniksy. Velvet przyszła sobie odpocząć. Wolno wkroczyła na teren stawu i przyklapnęła opierając się o jakiś ciemno-granatowy kamień.

Velvi tu nie ma!

Avril · Gość

Przybłąkałam się tutaj zwiedzając terytorium mej watahy. Postanowiłam zostać tutaj na dłuższą chwilkę, gdyż zaciekawiło mnie jeziorko, a w szczególności posąg syreny. Przysiadłam tuż przy brzegu wody. Nęciłam łapą w wodnej toni, wpatrując się w rzeźbę. Postawiłam uszy na sztorc, aby nasłuchiwać liczne śpiewy zwierząt.

Velvet · Gość

A ja akurat przechodziłam obok tego miejsca i coś mnie pociągnęło.Zauważyłam waderę. Uśmiechnęłam się. Więc... podeszłam.
-Hay. Jestem Velvet-wyczułam od niej woń Watahy Wody. No tak, w końcu co by tu robił np. samotnik? To tereny Watahy Wody, więc nic dziwnego, że tutaj jest osoba do tej watahy należąca...

Avril · Gość

Po chwili do moich nozdrzy dotarła woń innego wilka z Watahy Wody. Kiedy tylko usłyszałam głos nieznanej mi wadery odwróciłam łeb ku niemu.
- Cześć, jestem Avril. - oznajmiłam uśmiechając się. Jestem tu od niedawna i już kogoś poznałam, oczywiście prócz Bety. Może zakumpluje się z Velvet, a może nawet zaprzyjaźnię. Fakt, faktem przyjaciółka by mi się przydała.

Velvet · Gość

-Jesteś nowa, prawda?-zapytałam podchodząc bliżej wadery. Przycupnęłam na wielkim głazie. Rozejrzałam się. Nie widziałam nigdy Avril, więc bardzo możliwe, że jest nowa.
-Masz jakąś rangę?-zapytałam. Ach, ja, zawsze muszę zadawać tyle pytań! Czemu?!

Avril · Gość

Z ciągłym uśmiechem na mej kufie wysłuchałam pytania Velvet.
- Tak, jestem nowa. Aktualnie na mych barkach spoczywa ranga artysty, ale być może zostanę także deltą naszego, zacnego stada. - oznajmiłam miłym tonem.
- A czy ty, posiadasz jakąś szczególną rangę ? - zapytałam zaciekawiona patrząc na samicę. Jednakże mój wzrok ponownie spoczywał na rzeźbie syreny. Moja łapa nadal burzyła spokój na tafli jeziora. Uśmiechając się sama do siebie oczekiwałam na odpowiedź.

Velvet · Gość

-Ja_ Ja jestem lekarzem-uśmiechnęłam się uroczo. Także popatrzyłam na posąg syreny. Magiczne miejsce. Pięknie. Miałam nadzieję, że lepiej się poznam z Avril, wydawała się miła.
-Lubisz manojez?-zapytałam po dosyć długiej ciszy. Brak pomysłów-Nie majonez, tylko manojez-wytłumaczyłam, żeby Av nie pomyślała, że jestem tępa jak orzech laskowy i nawet nie wiem jak się wymawia słowa majonez.

Avril · Gość

Z uwagą wsłuchałam się w słowa lekarki.
- Aha...- zamyśliłam się. Lekarz, cóż dość ciekawe i wymagające stanowisko. To raczej nie dla mnie. Nie interesują mnie takie tematy, ale o gustach zawodowych się raczej nie dyskutuje.
- Manojez ? Cóż... nigdy tego czegoś na oczy nie widziałam, więc nie wiem. Hmm, a wytłumaczysz mi cóż to jest ? - zapytałam takim samym tonem, jak poprzednio. Gorliwie wyczekując na odpowiedź uśmiechnęłam się do Velvet.

Velvet · Gość

-Manojez? Cóż to jest się mnie pytasz? Więc manojez to takie coś z takim czymś, bez takiego czegoś.-uśmiechnęłam się-To jest coś takiego jak majonez, a majonez to taka przyprawa ludzka. Różnią się tylko tym, że manojez jest doprawiony bazylią-wytłumaczyłam waderze. Avril wydawała mi się troszkę... sztywna? Nie, może nie tak trzeba to rozumieć, ale na sto procent nie była wyluzowana.

Avril · Gość

- E, tam! Majezon jest najlepszy.- odpowiedziałam zacieszając się. Cóż może lepiej nie oceniać persony po pozorach. Zaprzestałam moczyć łapę w wodzie, więc położyłam ją na piasku. Teraz swój wzrok miałam skoncentrowany na Velvet.

-.- weny ni ma

Velvet · Gość

-Hmmm... Może i masz rację... Ale i tak uważam, że musztrada też jest fajna-zamyśliłam się, aby wymyślić coś głupszego od majezonu, manojezu lub musztrady. Może i racja-pozory mylą. Avril wydawała się interesującą osóbka. Miejmy nadzieję, że wyniknie z tego ciekawa znajomość, albo gdy się wysilić przyjaźń.

Avril · Gość

Lekarka była bardzo miła. Może z tej rozmowy rozwinie się coś więcej, niż tylko samo koleżeństwo? - Oby tak!
- Musztarda, pani powiada ? Cóż... może i fajna. Ale pomidory wymiatają! - odpowiedziałam uśmiechając się szeroko do Velvet. Nie ma nic lepszego niż wspólne ``mądre`` filozofowanie i analizowanie różnych rzeczy, a w szczególności pokarmu.

Velvet · Gość

-Uważam, że to jest dosyć... nie, to okropne, obrzydliwe, jak Ty możesz?!Pan ogórek się obrazi!-niemal odskoczyłam od Avril. Efekty specjalne. Tak, śmiesznie. Fajna jest ta Avril. Może w końcu będzie fajnie? No, miejmy nadzieję. Życie wydaje mi się takie... nijakie, nudne...

Avril · Gość

Z dość dużym uśmiechem na swej kufie, bacznie śledziłam poczynanie Velvet. Zaśmiałam się i puściłam tkz. oczko do wadery. Nie wiedziałam co odpowiedzieć więc na mym pysku pojawił się śmieszący wyraz mimiczny. Nareszcie moje życie mogło stać się ciekawsze, niby zwykła rozmowa, a tyle radości z niej wynika.

Velvet · Gość

-A pomyśl co pomyślał sobie kalafior?! Jak Ty możesz?! To koniec, rzucam Tobą!-odwróciłam się. Chwilkę potem przekręciłam łeb i spojrzałam gardzącą na Deltę. Ciekawe co teraz zrobi.